از امتیازهای ویژه حج که برتری آن را بر بسیاری از اعمال عبادی دیگر نشان میدهد، جمع شرافت و فضیلت، هم به لحاظ مکان و هم از بُعد زمان است. از نظر زمان برای هر یک از دو ماه ذیقعده و ذیحجه که به ماههای حج مشهورند، فضیلت بسیار گفتهاند. مثلاً در روایت آمده است که بنای کعبه در 25 ذیقعده بوده، در آن روز حضرت آدم هبوط کرد و ابراهیم خلیل و حضرت عیسی به دنیا آمدند، و رحمت در آن روز نشر یافت. همچنین بخش اعظم مناسک حج در دهه اول ذیحجه انجام میشود که بر پایه آیه 44 سوره حج، جزو «ایام معلومات» است. اربعینِ عبادتی نیز که موسی کلیم با خداوند وعده داشت، از اول ذیقعده شروع شد و با دهه اول ذیحجه پایان یافت که محصول این چلهنشینی، دریافت تورات بود. درباره شرافت مکانی حج نیز سخن بیکرانه است. سرزمین مکه در قداست و فضیلت بیهمتاست؛ چرا که کعبه، نخستین خانه مبارک برای خلق و مشعل هدایت برای جهانیان خوانده شده است. این سرزمین، از نشانههایِ روشنِ خداوند است و صفا و مروه که از شعائر الهی است، در آن قرار دارد.